Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Duo Reges: constructio interrete. Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse? Bork Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Quod mihi quidem visus est, cum sciret, velle tamen confitentem audire Torquatum. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus; Bork Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;

Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Quis contra in illa aetate pudorem, constantiam, etiamsi sua nihil intersit, non tamen diligat? Venit enim mihi Platonis in mentem, quem accepimus primum hic disputare solitum; Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Quod autem ratione actum est, id officium appellamus.

• An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?
• Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?
• Qua tu etiam inprudens utebare non numquam.

Bork

Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?

Quid ergo?

Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest.

Si longus, levis;

Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?

Qui convenit?

Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur?

Multosque etiam dolores curationis causa perferant, ut, si ipse usus membrorum non modo non maior, verum etiam minor futurus sit, eorum tamen species ad naturam revertatur?

Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;

Id mihi magnum videtur. Quam si explicavisset, non tam haesitaret. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare? In contemplatione et cognitione posita rerum, quae quia deorum erat vitae simillima, sapiente visa est dignissima.

1. Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest.
2. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?
3. Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus.
4. Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus;
5. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.

Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius?

Minime id quidem, inquam, alienum, multumque ad ea, quae
quaerimus, explicatio tua ista profecerit.